Verhalenkar in de Oude Pastorie

Een mobiele kar vol verhalen rijdt vanaf vandaag door Huizen, om inwoners op verschillende locaties kennis te laten maken met Huizer cultuur en historie. Wethouder Karin van Werven onthulde de Verhalenkar vanochtend in de Oude Pastorie.

De kar is gemaakt door de cultuurcoach van Huizen, Leintje Hoogenkamp, in samenwerking met kunstenares en schrijfster Lenie Bos en muzikant Ernst van der Sloot. "Ik kwam Ernst vorig jaar tegen en hij zei: ‘Ik heb nieuwe verhalen nodig mijn album met liedjes over Huizen.’ Ik koppelde hem aan Lenie, want zij heeft een prachtig boek gemaakt: ‘Huizers vertellen‘, met daarin verhalen over vroeger, verteld door mensen op leeftijd."

"Toen dacht ik: er moeten meer verhalen komen. Maar hoe ga ik die vertellen?" In september vorig jaar begon Hoogenkamp met het uitwerken van deze vraag. Al snel bedacht ze de kar en samen met een meubelmaker realiseerde ze hem. "Het is eigenlijk een grote, verrijdbare kast die ik kan vastmaken aan mijn fiets", vertelt ze.

De Verhalenkar bevat een verzameling cultuur en historie van Huizen. De vakken en lades zijn gevuld met beeldjes, foto’s, boeken, stenen, noem maar op. Naast de kar staat een uitgeklapt schot, waarvan de ene kant is bedekt met behang van BNI en de andere kant is versierd met Huizer kunst. Tegen de behangkant staan een stoel en een tafel met daarop een kleine audio-installatie. "Lenie heeft vorig jaar haar boek opgenomen, en Ernst heeft zijn album over Huizen afgemaakt", aldus Hoogenkamp. "Wie wil, kan op de stoel de werken beluisteren."

Heel Huizen door

Voordat de bewoners van de Oude Pastorie dat mogen doen, opent wethouder Karin van Werven (Cultuur) de kar officieel. "Leintje zorgt ervoor dat cultuur dichter bij de mensen komt", zegt ze. "Want als u niet naar de cultuur toe kan komen - als u niet naar het theater kan komen, of als u niet meer naar de bibliotheek kan komen - dan brengt zij de cultuur naar u toe, op de fiets!"

Hoogenkamp wil heel Huizen doorfietsen met de kar. Op Huizerdag staat ze ‘s ochtends op de braderie, en ‘s middags bij de Krachtcentrale ter gelegenheid van Open Monumentendag. Daarnaast staan bezoekjes aan wijkcentra De Damwand en ‘t Vuronger op de agenda, in combinatie met creatieve workshops.

Veel geleerd

De kar moet een laagdrempelige manier worden om in contact te komen met andere inwoners of een praatje te maken. Die verbinding ontstond al tijdens het maken van de kar. "Er waren vrijwilligers van het Huizer Museum die mij hebben geholpen en dingen hebben gemaakt. Ook een oud-werknemer van BNI heeft mij geholpen. Er waren heel veel mensen die mij wilden bijstaan, dat was gewoon fantastisch", glundert Hoogenkamp.

Ze heeft een tijdje in het oude postkantoor gewerkt aan haar project, dus tegenover de Oude Pastorie. "Misschien heeft u mij daar wel eens gezien. Vanuit de tuin keek ik richting dit pand, en ik merkte dat er elke dag heel veel mensen langskwamen. Ik raakte met hen in gesprek en ze vertelden mij van alles over Huizen. Dat was heel leuk om die ontmoetingen te hebben. En zo heb ik ook zelf weer heel veel geleerd over het dorp."

‘Verhalen om nooit te vergeten’

Ook tijdens de opening vonden ontmoetingen plaats. De bewoners van de Oude Pastorie maakten bijvoorbeeld kennis met Lenie Bos, die het eerste hoofdstuk uit ‘Huizer verhalen’ voorlas, geschreven vanuit Trijntje Wiesenekker. Er werd regelmatig gegniffeld om herkenbare beschrijvingen van het gezinsleven van vroeger. "’Vader ging maandagmorgen vroeg met de botter de haven uit en kwam vrijdagavond of zaterdagmorgen terug. Op zaterdag aten we dan altijd bieten met gekookte aardappelen en gebakken vis: een koningsmaal!’"

Ernst van der Sloot vulde het verhaal aan met twee liedjes over het Huizen van vroeger. Hij zong:  
Spelen met een pop, die je moest delen met je zus. Met je moeder samen verven, ja, zo ging dat dus. Heel vroeg uit je bedje, en d’r voor haar. Wat overblijft zijn de verhalen. Al heel jong zei je na, met een plaatgoed op je muis. Een klos met henneptouw, de teerlucht op je huid. Een hard en stug karton, om zeilen van te maken. Zes dagen in de week, en nooit verzaken. 
Het was een andere wereld, waarin de mensen hier doorleefden. Het was een andere wereld, die ze samen hier beleefden. Waar de gezinnen elkaar liefden, in hun eenvoudige bestaan. Niet zo lang geleden, maar toch ver ben je ervan vandaan. Touw was van vlas, gebruikt voor haringen en voor rozen. Terwijl moeder thuis een winkel had, waar je de stroom eerst nog moest stoppen. Elke week een kostmand, waar de vissen uit moesten eten. Het zijn verhalen, om nooit meer te vergeten.

De Oude Pastorie biedt in het hart van Huizen een warme en veilige woonomgeving voor mensen met geheugenproblemen en dementie. Het complex bestaat uit twee delen: een ontmoetingscentrum met dagbesteding - voor mensen die niet in de Pastorie wonen - en een woongedeelte waar 26 bewoners verblijven. 

Bron: Huizer Nieuws 
Tekst: Sanne Bakker
Foto's: Bob Awick